Zelfhelpgroep Buitenveldert – AJErnststraat 112 – Amsterdam – 21 maart 2011.
Klokslag 20 uur zijn alle 12 aanwezigen, voorzien van koffie, gezeten en worden welkom geheten door de gespreksleider, die aansluitend vraagt naar suggesties ter bepaling van het gespreksonderwerp voor deze avond.
Hierop noemt A:
bij tegenslagen of ‘teleurstellingen’ voel ik toenemende spanning en verhoogd risico op terugval in mijn oude verslaving. Hoe gaan anderen daarmee om?
De suggestie van A levert in ieder geval voldoende reacties op om vast te stellen dat nogal verschillend over deze materie wordt gedacht en het waard lijkt te zijn daaraan het gesprek voor deze avond te besteden; aansluitend wordt ieders inbreng in de gespreksronde genoteerd als volgt:
1. mijn beleving is dat ik van ‘missers’, en dat zijn dan vooral teleurstellingen, sterker word – zo ging recent mijn computer kapot, raakte niet in paniek, en was in staat aansluitend rustig naar bed te gaan – de volgende dag hielp een makker me uit de problemen – zelf kreeg ik niet de minste neiging een slok te nemen! En daar ben ik erg tevreden mee. Intussen ben ik wel een zogenaamde ‘mind-fulness-training’ begonnen bij de Jellinek – die start telkens met 20 minuten stilte: bij mij is dat gewoon goed gegaan – ik denk niet meer aan drank – ook niet bij tegenslagen – ik denk dan: ‘verder met de geit’. Ik weet trouwens dat ik een strenge opvoeding heb gehad en daarin leerde om tegenslagen te overwinnen.
2. voor mij geldt zeker het meest te leren door ondervinding – dat ervaren werkt beter dan ‘lezen of horen’ – vooral ook dingen die onverwacht goed gaan – hoewel, veel hangt af hoe je in je schoenen staat – voor sommigen zijn teleurstellingen zeer leerzaam – maar zo zit ik zelf niet in elkaar – voor mij is het belangrijker ‘goeie dingen’ te beleven – daar leer ik meer van, zeker sinds mijn nuchterheid van 5 jaar – ik leer dus vooral door dingen te ervaren, zowel negatief als positief = dat levert een hele bevrijding op!
3. ik moest meteen denken aan de titel van de web-site ‘het Geschenk van de Verslaving’ – het zijn de woorden van Dees – en die begrijp ik nu eindelijk – zelf heb ik een turbulent leven gehad – drank was er altijd – bovendien verdiende ik eraan – heb daar niks aan overgehouden – heb wel veel verdriet aan mensen gedaan – daarom mag ik stellen dat je een totaal ander leven krijgt als je niet meer gebruikt – ik stond vroeger wel meteen met mijn oordeel klaar – doe dat niet meer – en dat bevalt me een stuk beter – heb daar dus veel van geleerd en dat geeft een enorme genoegdoening – vind het nu fijn om het anderen naar de zin te maken – als ‘t ware: iets positiefs terug geven aan mijn omgeving – hoe langer ik niet gebruik, hoe lekkerder ik in m’n vel ga zitten – ‘t bevalt me hier hartstikke goed – hoop hier nog lang te komen….
4. drank loste mijn teleurstellingen niet op – dat begint langzaam aan wel te komen – nu gebeuren er bovendien wezenlijke dingen – en dat was niet toen ik nog dronk – bovendien gaan teleurstellingen mij steeds makkelijker af – ben bij teleurstellingen meer bezig ze te verwerken in tegenstelling tot in mijn drankperiodes indertijd; toen kwam ik aan verwerken niet toe.
5. ‘teleurstellingen’ – vroeger ‘ontweek’ ik de ‘ander’ en hetzelfde ten aanzien van m’n omgeving – tot ik het punt bereikte dat ik dacht: zo gaat ‘t niet verder – daarom vind ik ook niet drinken: pure topsport!
6. ik was net (weer) ongeveer 3 weken opgenomen en had toen een interview over het onderwerp: ‘hoe ga je om met teleurstellingen?’ – ik moest dat toen onder ogen zien en ontdekte dat ik teleurstellingen niet accepteerde, dus eigenlijk ze ontkende en er overheen stapte – na 9 dagen kreeg ik in een gesprek het advies: laat je leiden en accepteer dat je nieuwe stappen moet zetten: dat was toen gemakkelijk – bovendien mocht weer weg – besloot wel de kuur, die intensief is, af te maken – ik wilde leren – kon er niet overheen stappen – thuis merk ik zo makkelijk over alles heen te stappen – maak nu plannen en probeer me daar aan te houden…..zit nu 15 jaar op de groep en tijdens de opname voelde ‘t goed dat ik verplicht werd om te blijven – mocht ook het dossier inzien – nu is ‘t geen straf daar te zijn – in de eerste 9 dagen kon ik niet nadenken, dat moeten andere mensen voor mij doen – ben wel altijd open ten opzichte van mijn familie en van de straat en de tuin – en mensen denken aan mij en zeggen ‘blij dat ‘t weer goed met je gaat….’ – ik ben ook blij dat ik open kan zijn – en dat ik hier weer zit – geniet nu van mijn vrijheid en rust…..’
7. teleurgesteld ben ik vooral in mezelf – in m’n twee huwelijken – in de kinderen – 2 weken ging ‘t goed – toen weer 3 maanden drank en die teleurstelling is 7 maanden geleden – werk nu aan mezelf – krijg daar veel liefde voor terug – en mooie dingen komen eraan – nu gaat ‘t wekelijks beter!
8. wil vanavond graag alleen luisteren…
9. of ik van m’n teleurstellingen heb geleerd? ik weet ‘t niet – heb een lastig karakter – ben zeer veel eisend – zou ‘t wel makkelijker kunnen hebben, maar zeg altijd alles – voel een vrij strenge ondertoon en eis ook veel van mezelf en van andere mensen – ondervind daardoor veel teleurstellingen en weet niet of ik daarvan heb geleerd – trouwens, zou ‘t dan anders zijn geweest? Denk zelf van niet – ben trouwens bij mislukkingen niet teleurgesteld, maar wel verbaasd – als ik een probleem heb verschuil ik me daar wel achter – ‘van de teleurstellingen heb ik wel iets geleerd’ – sommige mensen leren er veel van – maar voor mezelf geldt dat niet zo – als ik dat zou veranderen, dus als ik zou leren van teleurstellingen, dan werd het twijfelachtig of ik anderen zou teleurstellen – daar kan ik van leren. Als ik de balans van mijn leven opmaak dan vind ik de verslaving een doelloze periode, waarin ik niks heb geleerd, behalve dan dat ik minder streng voor anderen of mijzelf moet zijn – dat zou mijn beste therapie zijn en per saldo: ik ben eigenlijk altijd vrolijk…
11. met het hele begrip ‘teleurstellingen’ kan ik eigenlijk niet zoveel. Zelf ben ik hier een tijdje weg geweest – afgelopen zaterdag was ik trouwens ook weg, met een vrind, die rookt en gebruikt; we hadden het idee om naar NA (Narcotics Anonymous) te gaan en hebben dat ook gedaan: ik had geen zin meer om dingen aan te pakken en wou eens kijken hoe dat daar nu ging. ‘T is natuurlijk allemaal hetzelfde: koffie of roken of drank – hoogstens reageren mensen in je omgeving verschillend of zeggen er niet zoveel van – die laten ‘t maar gaan – zelf denk ik dat ik toch maar naar groepjes moet gaan – dat geeft steun – kan ik m’n verhaal doen – ik poog, maar slaag nog niet.
12. ik heb nogal een hekel aan het woord ‘teleurstelling’. Waarschijnlijk omdat het in mijn gevoel geen zelfstandige betekenis heeft. Het bestaat alleen maar onmiddellijk verbonden aan het dubieuze begrip: ‘verwachting’. Kort gezegd: zonder verwachting geen teleurstelling. Een simpel voorbeeld: de weersverwachting is ‘zonnig’; dus gaan de kinderen met pa en moe naar het zwembad toe, waar het vervolgens gaat regenen; gevolg: een kater of minstens een teleurstelling. Zelf vind ik het begrip ‘teleurstelling’ haast een vanzelf sprekend onderdeel uitmaken van de verdwazing van verslaving: het bestaan van valse en zieke beelden en gevoelens. Op den duur zijn alle decors om je heen ingestort, je geld op, je gezondheid verdwenen, je relaties weg en zelf ben je doodziek, maar niet bij machte iets anders te mompelen dan ‘ik ben teleurgesteld….’ Eigenlijk is dit onderwerp dus prima om zeker te weten dat je in onze situatie alleen maar hoeft te stoppen met je eigen verslaving: dat is de voornaamste ingang tot herstel. Alleen dan kan je aan het werkelijke werk, dwz herstel, toekomen. Het begrip ‘teleurstelling kan je gewoon schrappen, het leidt af en is overbodig.
Hiermee is de gespreksronde ‘klaar’ en krijgt A, die het onderwerp inbracht, de gelegenheid af te ronden, waartoe hij zegt:
ik ben naar de kliniek gegaan omdat ‘t echt nodig was – heb ‘t goed overleefd – veel kaarten gehad – na een paar jaar was ik teleurgesteld, wegens het wantrouwen in mijn sociale omgeving – pas veel later realiseerde ik mij dat ik ‘afhankelijk was van de goedkeuring van die omgeving’ – toen besloot ik ‘t te laten voor wat ‘t was – koester sindsdien de geluksmomenten als je kind zegt ‘ik hou van je’ – of samen dingen doen – electra aanleggen bij m’n zoon – een nieuw balkon maken voor een kind – een leuk experiment – veel meer letten op leuke dingen – het opbouwen van zelfrespect – stilstaan in ‘t nu – schoof altijd alles op en dan werkte ik met stress – deed alleen dingen waar ik last van had – maar nu: samen een project ‘doen’ – genieten van de gezamenlijkheid – heb geleerd te genieten van de imperfectie – perfectie kost gewoon teveel energie en dat is ‘t niet waard – leer van teleurstellingen maar ook als ‘t normaal gaat.
A wordt bedankt voor het onderwerp, waarna de penningmeester de aanwezigen verzoekt in de beurs te tasten teneinde de groepskas te spekken en tenslotte de avond wordt afgesloten om 21.20 uur.
————————————–
———————————————————–